Jednym z mechanizmów, które zmniejszają ilość utraconych danych jest Forward Error Correction (FEC), który powiela informacje w kilku pakietach, zwiększając tym samym prawdopodobieństwo ich dostarczenia. Jego wadą natomiast jest to, że zwiększa on rozmiar już dużego strumienia wideo, wypełniając go informacją, która może nigdy nie być wymagana. Co gorsza, w wielu przypadkach utrata pakietów jest spowodowana zatorami, zaś niepotrzebne wysyłanie dodatkowych danych zwiększa zatłoczenie, a tym samym utratę pakietów. Aby przezwyciężyć to niedociągnięcie, retransmisja konkretnych informacji może być dokonywana tylko na żądanie. Gwarantuje to, że tylko pakiety utracone w transmisji są przesyłane więcej niż raz. Jednak retransmisja powoduje opóźnienie w obie strony, aby odzyskać utracony pakiet.

Niektóre aplikacje wideo, takie jak transmisja w jedną stronę, mogą pomieścić opóźnienie. Gdy widz ogląda strumień, nie ma interaktywności z osobą zdalną. Jeśli więc pojawi się dodatkowe opóźnienie, nigdy nie zostanie zauważone przez widza strumienia. W takich przypadkach można uzyskać skuteczną odporność na błędy, buforując strumień wideo przed odtworzeniem go. Ten bufor pomaga w normalizowaniu odtwarzania wideo, które może być realizowane przez różne warunki sieciowe. W wyniku tego bufora odtwarzania, po napotkaniu utraconych pakietów, można wysłać żądanie retransmisji, a utracone informacje można odzyskać przed odtwarzaniem. Dlatego, biorąc pod uwagę tolerancję opóźnienia w transmisji strumieniowej w jedną stronę, retransmisja może być skutecznym środkiem do obsługi utraty pakietów.

Aplikacje interaktywne i o małym opóźnieniu

Wysokie opóźnienie nie może być tolerowane w interaktywnych aplikacjach wideo. Gdy interaktywne sesje wideo napotykają duże opóźnienie, uczestnicy doświadczają długich okresów czasu między końcem wypowiadanego słowa a odpowiedzią. To sprawia, że ​​rozmowa wydaje się bardzo nienaturalna. Aby zachować interaktywność, odtwarzanie musi rozpocząć się natychmiast po odebraniu i dekodowaniu strumienia wideo. Kiedy dekoder napotka zgubiony pakiet, żąda retransmisji, a następnie staje w obliczu dwóch równorzędnych opcji - może albo wstrzymać odtwarzanie, albo wyświetlić poważnie zdegradowane (lub "uszkodzone") obrazy do momentu otrzymania brakujących informacji. Tradycyjne aplikacje do wideokonferencji wykazują te rozpraszające zachowania w obecności utraty pakietów lub w inny sposób cofają się do wprowadzenia opóźnienia.

Vidyo był pionierem w użyciu interaktywnych aplikacji wideo w skalowalnym kodowaniu Vidyo (SVC) i posiada wiele patentów na jego wykorzystanie. Vidyo wykorzystuje wyjątkowe właściwości skalowalnego kodowania wideo, aby zapewnić potężną odporność na błędy i przezwyciężyć utratę pakietów, jednocześnie minimalizując wpływ zarówno na interaktywność, jak i jakość wideo. Skalowalne kodowanie wideo działa poprzez kodowanie strumienia wynikowego wideo w szeregu warstw z warstwą bazową i co najmniej jedną warstwą wzbogacającą. Każda warstwa zwiększa wideo, dodając rozdzielczość przestrzenną i liczbę klatek na sekundę do warstwy bazowej, co daje film o wyższej jakości. Ta informacja o warstwach wideo, w połączeniu z inteligentnym serwerem w środku, może dynamicznie dostosować rozdzielczość i szybkość klatek w optymalnym strumieniu wideo dla aktualnych warunków sieci.

Inną ważną różnicą między SVC i tradycyjnym kodowaniem wideo jest zależność w zakodowanym strumieniu wideo. W tradycyjnym kodowaniu ramka jest odwzorowaniem poprzedniej, będącej jej wzorcem, podczas gdy w skalowalnym kodowaniu wideo można zastosować bardziej wyrafinowaną strukturę predykcyjną, a ramki można przewidzieć z innych ramek z różnych punktów czasowych lub o różnych rozdzielczościach. Powoduje to, że cały strumień wideo jest znacznie mniej podatny na zerwanie obrazu po napotkaniu utraty pakietów. Te cechy SVC są wykorzystywane przez opatentowaną technologię Vidyo w celu rozwiązania problemu utraty pakietów.

Jak więc porównać różne platformy, które uznane są jako odporne na błędy? Kluczem jest przeprowadzenie jakościowej oceny wideo w różnych warunkach sieci. Musisz mieć pewność, że użytkownicy nadal mogą się swobodnie komunikować, nawet w przypadku złych warunków sieciowych, które mogą napotkać w rzeczywistych sieciach.

Podczas testowania interaktywnego systemu komunikacji wideo pod kątem odporności na awarie ważne jest zwrócenie uwagi na wszystkie czynniki wpływające na użyteczność systemu. Zamrożenia i złamane obrazy są stosunkowo proste do zaobserwowania i zwykle przyciągają najwięcej uwagi. Opóźnienie, które jest tak samo destrukcyjne, jest czasami pomijane, co może prowadzić do niedokładnych wniosków. Innymi słowy, po prostu odtworzenie pętli wideo w wywołaniu nie zapewni dokładnej oceny doświadczenia użytkownika. Najlepszym sposobem, aby upewnić się, że przeprowadzasz dokładny i kompletny test, jest przeprowadzenie przez użytkowników interaktywnej dyskusji przy wprowadzeniu złych warunków sieci. To szybko podkreśli każde opóźnienie, które może zostać wprowadzone przez mechanizmy korekty błędów.

Wniosek

Obecnie nasz świat staje się coraz bardziej mobilny, mamy potrzebę prowadzenia biznesu z dowolnego miejsca, nienależnie od dostępnej technologii. Kompresja z wykorzystaniem sprawdzonej metody kodowania, dostępnej m.in. w usłudze Netia Video Anywhere, znosi bariery technologiczne, ograniczenia wąskiego gardła Internetu, dostarczając najwyższą jakość komunikacji wideo.