Przed odpowiedzią na to pytanie, musimy najpierw krótko zdefiniować, czym w ogóle jest ARP, czyli Address Resolution Protocol. ARP to protokół, który pozwala urządzeniom działającym w obrębie jednej sieci lokalnej na „tłumaczenie” dynamicznych adresów sieciowych IP na adresy MAC fizycznych maszyn (np. komputerów, routerów czy serwerów) i odwrotnie. Dzięki ARP urządzenie może znaleźć adres MAC innego urządzenia na podstawie jego adresu IP, co pozwala na właściwą komunikację wewnątrz sieci. Kiedy jedno urządzenie chce wysłać dane do innego urządzenia, wysyła zapytanie ARP, aby uzyskać odpowiedni adres MAC.

ARP spoofing, znane również jako ARP poisoning (czyli zatruwanie ARP), to atak typu Man in the Middle (MitM), który pozwala atakującemu przechwycić komunikację pomiędzy urządzeniami w sieci lokalnej. W ramach ataku haker wysyła fałszywe odpowiedzi ARP, w których przypisuje swój adres MAC do adresów IP innych urządzeń w sieci. Dzięki temu urządzenia zaczynają wymieniać dane z atakującym, który pośredniczy w komunikacji, zamiast komunikować się bezpośrednio.

Protokół ARP jest stosowany głównie w sieciach opartych na protokole IPv4. W sieciach opartych na IPv6 stosowany jest podobny do ARP protokół Neighbor Discovery Protocol (NDP), który wprowadza już dodatkowe zabezpieczenia w formie autentykacji bazującej na kryptografii.

Atak ARP spoofing pozwala atakującym przejąć kontrolę nad komunikacją w sieci lokalnej, co w praktyce stanowi bardzo poważne zagrożenie dla firm. Główne ryzyka to przechwycenie poufnych danych, takich jak hasła czy informacje finansowe – szczególnie, jeśli są one przesyłane bez odpowiedniego szyfrowania. Hakerzy mogą również modyfikować transmisje, wprowadzając złośliwe oprogramowanie lub przekierowując ruch do fałszywych stron internetowych.

Udany ARP spoofing może być dopiero początkiem działań hakerów, którzy następnie przypuszczą ataki przejmowania sesji (tzw. session hijacking) lub przekierują nadmiarowy ruch na adres kluczowego serwera, powodując odmowę usługi dla legalnych użytkowników (DoS). Z perspektywy reputacji i bezpieczeństwa danych taki atak może skutkować utratą zaufania klientów oraz narażeniem firmy na wysokie straty finansowe i prawne.

Z uwagi na wciąż powszechne wykorzystanie sieci opartych na protokole IPv4 w biznesie oraz stosunkowo niski stopień skomplikowania takiego ataku, ARP Spoofing jest chętnie wykorzystywany przez atakujących do przejmowania kontroli nad komunikacją pomiędzy urządzeniami. Nie pomaga fakt, że protokół ARP nie został stworzony z myślą o zapewnianiu bezpieczeństwa i nie jest on wyposażony w mechanizm weryfikacji urządzenia wysyłającego zapytanie.

Powstałe w ten sposób podatności nie są być może dyskwalifikujące, jednak wymagają od firm wykorzystujących te technologie szczególnej czujności i stosowania odpowiednich zabezpieczeń.

Na początek warto zastanowić się i sprawdzić, czy firma padła ofiarą ataku. W weryfikacji może pomóc analiza pamięci podręcznej ARP. Jeśli w tabeli pojawią się dwa adresy IP powiązane z tym samym adresem MAC, może to sugerować, że firma zmaga się z atakiem ARP poisoning.

Przed tego rodzaju zagrożeniami można się jednak skutecznie bronić. Pomagają w tym zarówno prewencja, jak i nowoczesne rozwiązania cyberbezpieczeństwa. Jednym z takich rozwiązań jest Netia Managed UTM – zarządzana zapora nowej generacji, która chroni firmową sieć przed różnorodnymi atakami, dzięki zaawansowanemu monitorowaniu ruchu i filtracji. System wykrywa podejrzane aktywności, które mogą świadczyć o próbie przejęcia komunikacji w sieci lokalnej, w tym fałszywych odpowiedzi ARP. UTM (Unified Threat Management) to kompleksowe rozwiązanie, które łączy w sobie funkcje zapory, detekcji intruzów oraz ochrony przed złośliwym oprogramowaniem.

Z uwagi na fakt, że ataki ARP spoofing mogą prowadzić do bardziej zaawansowanych zagrożeń, jak ataki DDoS, warto być przygotowanym na taką okoliczność, wdrażając usługę Netia DDoS Protection. To kompleksowy system zabezpieczeń, który pomaga w detekcji oraz odfiltrowaniu niechcianego ruchu.

Co jeszcze można zastosować lub wdrożyć?

• Warto używać mechanizmów monitorowania ruchu sieciowego, które pozwalają wykrywać podejrzane aktywności w czasie rzeczywistym.


• Wykorzystanie dedykowanych narzędzi do identyfikowania prób ARP spoofingu może znacznie ułatwić ochronę przed tego typu zagrożeniami.


• Dobrym rozwiązaniem jest również stosowanie statycznych wpisów ARP, które blokują możliwość podmiany adresów przez atakującego.


• Należy zwrócić uwagę na odpowiednią konfigurację przełączników sieciowych. Współczesne urządzenia oferują funkcje, takie jak Dynamic ARP Inspection (DAI) czy Port Security, które pomagają eliminować ryzyko ataków manipulujących tablicą ARP.


• Nie mniej istotne jest także zabezpieczenie samej infrastruktury poprzez stosowanie silnych haseł do zarządzania urządzeniami sieciowymi, co zapobiega ich przejęciu przez nieuprawnione osoby.

Żadne rozwiązania techniczne nie zastąpią jednak prewencji, dlatego każda firma, która myśli poważnie o cyberbezpieczeństwie, powinna przechodzić okresowe testy podatności. Szczegółowa analiza infrastruktury IT pozwoli w porę wykryć możliwe zagrożenia, w tym także te związane z ARP spoofingiem.